തുഴപ്പാട്ട്

0
148

(കവിത)

നീതു കെ ആര്‍

രാവു പകലായും
പകൽ രാവായും
സമയ സൂചികകൾ
തെറ്റിയോടുന്ന
ഘടികാരമായവൾ;
ഉള്ളുരുക്കത്താൽ
പാതിയിലേറെ
ചത്തുപോയവൾ;
അന്യമായ രുചികൾ
പുളിച്ചു തികട്ടി
വശം കെട്ടവൾ.

ഇരുണ്ട ദ്വീപിൽ നിന്നും
തനിയേ തുഴഞ്ഞ്
കര തേടിയിറങ്ങുന്നു…
ക്ഷീണം,
തുഴക്കോലിൻ ഭാരം,
ജലത്തിൻ ഒഴുക്ക്
അതികഠിനമീ തുഴയൽ.

ചിത്രീകരണം: സുബേഷ് പത്മനാഭന്‍

കരയണയാനുള്ള
അവളുടെ വാശിയിൽ
കാറ്റ് കുളിരേകി..
ജലം പതിയെ ഒഴുകി ..

വെളിച്ചപ്പൊട്ടുകൾ
തിളങ്ങുന്ന രാവുകൾ
പിൻതള്ളി ഒഴുകവെ …
പിന്നെയും… നോവു കാലം
പേ പിടിച്ച മഴക്കാലം.

മഴ കനക്കിലും കര കവിയിലും
പുഴ കടക്കാൻ
ഒരൊറ്റത്തുഴയുടെ
താഴ്ച മാത്രം മതിയെന്നുറക്കെ
തുഴപ്പാട്ടു ചൊല്ലി
അവൾ
മുന്നോട്ട് … മുന്നോട്ട്..


ആത്മ ഓൺലൈൻ വാട്ട്സാപ്പിൽ ലഭിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക

ആത്മ ഓൺലൈനിലേക്ക് നിങ്ങൾക്കും സൃഷ്ടികൾ അയക്കാം: (ഫോട്ടോയും ഫോണ്‍ നമ്പറും സഹിതം)
Email : editor@athmaonline.in

ആത്മ ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളിലെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രചയിതാക്കളുടേതാണ്. അവ പൂർണമായും ആത്മയുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആകണമെന്നില്ല

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here