തണലല്ല ഇലകളുടെ മഷി

0
306
Ashokan Marayoor

അശോകന്‍ മറയൂര്‍

നിന്നെയറിയിക്കാതെ
ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ
തടങ്ങളിലെല്ലാം പോയിരുന്നു.


ഇലകളിലിരുന്ന്
കറുത്തമഷി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന
മരത്തിനടിയിൽ കുറച്ചുനേരം ഒന്നിരുന്നു.


അടുത്തായൊരുമരം.
പൂക്കളെല്ലാം തറയിൽ
വിതറിക്കിടക്കുന്നു
അതിനു മീതേ കൊഴിഞ്ഞു വീഴും
ഇലകൾ ഓള മുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.


നടുരാത്രി തിരികെ വീട്ടിലെത്തി
ആ ചൂടു മാറും മുമ്പ്
നിനക്കൊരു കത്തെഴുതി
സൂക്ഷിച്ചു .
എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കെ ആ കത്ത്
എന്റെ ശബ്ദത്തിൽ
കൂടെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ആ കത്തിനി നിയ്യും കൂടി വായ്ക്ക്
എന്റെ ശബ്ദം നിനക്കും കേൾക്കും.

Ashokan Marayoor


കണ്ടു മുട്ടുമ്പോൾ
എനിക്ക് നീയൊരു വസന്തമാണ്.

നടവഴികളിൽ പൂത്തുനിൽക്കും മരമാകുക
ഇളം കാറ്റിൽ എനിക്കു മീതേ
പൂക്കൾ വിതറുക.
കാട്ടരുവിയിലേ പാട്ടാകുക.


ആണ്ടുകൾ കടന്നു പോകുമ്പോൾ
ഒരു കുരിഞ്ഞിക്കാലം പോലെ
വലിയൊരു പൂന്തോട്ടമാകുക.


ഇനിയാവഴികളിൽ നീ
പോകാതിരിക്കുക
അവിടത്തെ കല്ലും
നുണ പറയും
കാലവും കടന്നു പോകും.


ലക്ഷം നിമിഷങ്ങൾക്കിടയിൽ
വല്ലപ്പോഴും നിന്നെ
ഓർത്തെടുക്കുന്നുവെന്ന്
ഒരു ഓർത്തെടുക്കലിൽ
ചുരുക്കി വെച്ചെന്ന് കരുതരുത്
അത് തുടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും
എന്റെ ഹൃദയമാണ്.

ചിത്രീകരണം: സുബേഷ് പത്മനാഭന്‍ 


ആത്മ ഓൺലൈനിലേക്ക് നിങ്ങൾക്കും കവിതകൾ അയക്കാം:
(ഫോട്ടോയും ഫോണ്‍ നമ്പറും സഹിതം)
8086451835 (WhatsApp)
nidhinvn@athmaonline.in

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here