വഴി

കവിത
സുവിൻ വി.എം

അച്ഛാച്ചനെ പോലെ
മെലിഞ്ഞായിരുന്നു
അച്ഛാച്ചൻ നടന്നു പോയിരുന്ന വഴിയും

എന്തേ ഇടുങ്ങി നമ്മുടെ
വഴി മാത്രം എന്ന് ഒരിക്കൽ
ചോദിക്കെ,
ഇടുങ്ങിയതല്ലീ വഴി
മെലിഞ്ഞതാണതിൻ
കുട്ടിക്കാലത്തിലത്രേ 
നിന്നെ പോലെ എന്ന് മറുപടി.

വലുതാകുമോ അപ്പോളീ വഴി ഒരുനാൾ ?

വലുതാകുമിവിടുത്തെ മനുഷ്യർക്കൊപ്പം.

കടന്നു പോയ് പകലും രാത്രിയും
സൂര്യനും ചന്ദ്രനും 
ഈ വഴിയിലൂടെ,
വഴിയിപ്പോഴും മെലിഞ്ഞൊട്ടിയൊരു
സൂക്കേടുകാരനെ പോലെ
ഒരേ കിടത്തം.

ആണ്ടിനുണ്ണാനെത്തിയ
അച്ഛാച്ചനെ പിടിച്ചിരുത്തി ചോദിച്ചു:

‘മനുഷ്യരെല്ലാം വലുതായി 
നമ്മുടെ വഴിമാത്രം
മെലിഞ്ഞു മെലിഞ്ഞങ്ങനെ..’

ചക്കരച്ചോറിൻ മധുരം നുണഞ്ഞ്,
പല്ലുകൾ പിന്നെയും കൊഴിഞ്ഞ 
മോണ കാട്ടി 
ഒരു ബുദ്ധച്ചിരി ചിരിച്ച്
വായയിൽ കുടുങ്ങിയ
തേങ്ങാപ്പൂള് തുപ്പിക്കളഞ്ഞ്
അച്ഛാച്ചൻ പറഞ്ഞു:

‘ഹൃദയത്തിലിടം പെരുക്കാതൊരു
മനുഷ്യനും വളരുന്നുണ്ടോ ഉലകിൽ ഉടൽകൊണ്ടു മാത്രം..!’

തവളയെ വിഴുങ്ങിയ പാമ്പിനെ പോലെ ,
ഓടിപ്പോകാനാകാതെ
കിടക്കുന്നൊരാ വഴി 
പിന്നെയും നടന്നു നോക്കവേ,
ആണ്ടിന്റെ രാത്രി
ഊണ് കഴിഞ്ഞാത്മാക്കൾ
മതിലിൻ മോളിലിരുന്ന്
പുറം ചൊറിഞ്ഞ്
ചിരിക്കുന്നൊരാ ഒച്ച കേട്ട് 

താടിക്കു കയ്യും കൊടുത്തു
കിടക്കുന്നു വഴി….!

ആത്മ ഓൺലൈനിലേക്ക് നിങ്ങൾക്കും സൃഷ്ടികൾ അയക്കാം: (ഫോട്ടോയും ഫോണ്‍ നമ്പറും സഹിതം)
Email : editor@athmaonline.in

ആത്മ ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളിലെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രചയിതാക്കളുടേതാണ്. അവ പൂർണമായും ആത്മയുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആകണമെന്നില്ല.