മരക്കൊമ്പു

0
1112
Amritha Thavinjaal

ഗോത്രഭാഷാ കവിത

അമൃത തവിഞ്ഞാൽ, വയനാട്
ചിത്രീകരണം :  മജ്നി

ഏണ്ടുന്തോ കായ് വീന്തു
മണ്ണിലിന്തു പൊന്തി വന്തും കാഞ്ചു
ഒക്കളേയും തിലെ പൊന്തിച്ചു മലയു
മണ്ണിലിയ ഒക്കത്തുന്ണ്ണേയും
അങ്കെക്കും ഇങ്കെക്കും
പോയിക്കാഞ്ചു മലയു
നമക്കു പൈപ്പട്ടക്കുവാ
തിണ്ണുവാ ഉള്ളെന്നെ വേയിപ്പാ
നമ്മ പിരക്ക എപ്പളും ചെമ്മക്കാരായിവരു.

മരക്കൊമ്പ്

എവിടുന്നോ വിത്ത് വീണ്
മണ്ണീന്ന് പൊന്തി വന്നിട്ട്
എല്ലാവരെയും തല പൊക്കി നോക്കും
മണ്ണിലുള്ള എല്ലാവരെയും
അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പോയി നോക്കും
നമുക്ക് വിശപ്പടക്കാൻ
തിന്നാനുള്ളത് വേവിക്കാൻ
നമ്മുടെ വീട്ടിൽ എപ്പോഴും കുടുംബക്കാരായി വരും.

ആത്മ ഓൺലൈൻ വാട്ട്സാപ്പിൽ ലഭിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക

ആത്മ ഓൺലൈനിലേക്ക് നിങ്ങൾക്കും സൃഷ്ടികൾ അയക്കാം: (ഫോട്ടോയും ഫോണ്‍ നമ്പറും സഹിതം)
Email : editor@athmaonline.in

ആത്മ ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളിലെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രചയിതാക്കളുടേതാണ്. അവ പൂർണമായും ആത്മയുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആകണമെന്നില്ല.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here